فیلم و سریال

12 فیلم خارجی که قبل از مرگ باید دید!

آیا به دنبال فیلم های خارجی هستید که شما را به فکر وادارند، احساساتی کنند و برای همیشه در ذهنتان بمانند؟ در اینجا لیستی از 12 فیلم برتر خارجی را گردآوری کرده ایم که تماشا کردنشان را به شدت توصیه می کنیم. این فیلم ها از ژانرهای مختلف انتخاب شده اند و هر کدام به نوعی تجربه ای منحصر به فرد را ارائه می دهند.

آماده شوید برای سفری سینمایی به قلب اروپا، آسیا و آمریکای لاتین!

  • زندگی زیباست (La Vita è Bella) – ایتالیا (1997):

    داستانی دلخراش اما در عین حال امیدبخش درباره عشق پدری در دوران جنگ جهانی دوم.
  • هفت سامورایی (Shichinin no Samurai) – ژاپن (1954):

    یک اثر حماسی کلاسیک از آکیرا کوروساوا درباره هفت سامورایی که از روستایی در برابر راهزنان محافظت می کنند.
  • جدایی نادر از سیمین – ایران (2011):

    درامی اجتماعی و خانوادگی با بازی های درخشان و داستانی پرکشش.
  • شهر خدا (Cidade de Deus) – برزیل (2002):

    نگاهی بی پرده به زندگی در زاغه های ریودوژانیرو.
  • آمیلیا (Amélie) – فرانسه (2001):

    فیلمی رمانتیک و فانتزی با فضایی دلنشین و متفاوت.
  • یادگاری (Memento) – آمریکا (2000):

    تریلری روانشناختی با روایتی غیرخطی و پیچیده.
  • شکار (Jagten) – دانمارک (2012):

    فیلمی تکان دهنده درباره یک معلم متهم به آزار جنسی.
  • زندگی دیگران (Das Leben der Anderen) – آلمان (2006):

    داستانی تاثیرگذار درباره جاسوسی در آلمان شرقی.
  • دزدان دوچرخه (Ladri di biciclette) – ایتالیا (1948):

    یک اثر نئورئالیستی کلاسیک درباره فقر و ناامیدی در ایتالیای پس از جنگ.
  • مادر (Madeo) – کره جنوبی (2009):

    یک تریلر معمایی با محوریت مادری که برای اثبات بی گناهی پسرش تلاش می کند.
  • پوست موز (Peau dâne) – فرانسه (1970):

    یک فیلم موزیکال و فانتزی افسانه‌ای، برداشتی از داستان شارل پرو.
  • عسل (Bal) – ترکیه (2010):

    داستانی آرام و شاعرانه درباره کودکی و ارتباطش با طبیعت.

این فیلم ها فقط نوک کوه یخ هستند! دنیای سینمای خارجی بسیار گسترده و متنوع است و فیلم های فوق العاده زیادی برای کشف وجود دارند.

معرفی فیلم و سربال - پوستر فیلم‌ها و سریال‌ها

نمایش بیشتر

یک دیدگاه

  1. یه وقتایی یه فیلم میبینی و انگار تا ماه ها همراهت میمونه. مثلا یادگاری رو که تماشا کردم تا چند روز بعدش ذهنم درگیر اون خط زمانی بود. بعضی فیلم ها رو نمیشه تو یه ژانر گنجوند. زندگی زیبا رو همه میگن غمگینه ولی اون صحنه های پدر و پسر، یه جور دیگری تو ذهن میچسبه.

    یه نکته جالب شهر خداست، اون تیغه تیز واقعیت رو خیلی خشن نشون میده ولی بعضی لحظه هاش بینهایت انسانیه. توام یه همچین فیلمی دیدی که با وجود تلخی، یه چیزایی رو بهت یاد بده؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا